Androstenedione (4-androstenedione)

آندروستندیون (4-آندروستندیون)

آندروستندیون، که با نام‌های 4-آندروستن-3،17-دیون یا "آندرو" نیز شناخته می‌شود، یک هورمون استروئیدی آندروژنی ضعیف درون‌زا است. این هورمون به طور طبیعی در غدد فوق کلیوی، تخمدان‌ها و بیضه‌ها در مردان و زنان تولید می‌شود. این هورمون به عنوان پیش‌ساز یا واسطه در سنتز طبیعی بدن از هورمون‌های قوی‌تر، به ویژه تستوسترون و استروژن، عمل می‌کند. به همین دلیل، به عنوان یک مکمل غذایی، به ویژه توسط ورزشکاران و بدنسازان، برای افزایش توده عضلانی و قدرت استفاده شده است. با این حال، شواهد علمی که از این ادعاها پشتیبانی می‌کنند تا حد زیادی غیرقطعی است و در بسیاری از کشورها یک ماده کنترل‌شده است.

فواید

فواید ادعایی آندروستندیون در درجه اول مربوط به نقش آن به عنوان پیش‌ساز تستوسترون است. این فواید عبارتند از:

• افزایش توده عضلانی و قدرت: این رایج‌ترین دلیل استفاده از آن به عنوان مکمل است. ایده این است که با افزایش سطح تستوسترون، منجر به افزایش آنابولیسم عضلانی می‌شود. با این حال، مطالعات نشان داده‌اند که در مردان، مکمل آندروستندیون اغلب سطح تستوسترون را به طور قابل توجهی افزایش نمی‌دهد یا عملکرد ورزشی را بهبود نمی‌بخشد.

• افزایش انرژی و میل جنسی: برخی از کاربران از افزایش انرژی و عملکرد جنسی گزارش می‌دهند که اغلب با سطوح بالاتر تستوسترون مرتبط است.

عوارض جانبی

عوارض جانبی آندروستندیون نگرانی قابل توجهی است و دلیل اصلی طبقه‌بندی آن به عنوان یک ماده کنترل‌شده است. این عوارض جانبی می‌تواند جدی باشد و مشابه عوارض جانبی ناشی از سایر استروئیدهای آنابولیک است.

در مردان:

• ژنیکوماستی (بزرگ شدن سینه‌ها): آندروستندیون می‌تواند به استروژن تبدیل شود و منجر به رشد بافت پستان شود.

• آتروفی بیضه (کوچک شدن بیضه‌ها) و کاهش تولید اسپرم: تولید طبیعی تستوسترون بدن می‌تواند سرکوب شود.

• آکنه و پوست چرب

• افزایش خطر سرطان پروستات

• ریزش مو (طاسی با الگوی مردانه)

• مشکلات قلبی عروقی: فشار خون بالا، لخته شدن خون و مشکلات قلبی.

• آسیب کبدی

در زنان:

• ویریلیزاسیون (توسعه ویژگی‌های مردانه): این می‌تواند شامل صدای بم‌تر، موهای زائد بدن و صورت (هیروتیسم) و بزرگ شدن کلیتوریس باشد.

• اختلال در چرخه قاعدگی و ناباروری.

• کاهش اندازه سینه.

مزایا و معایب

مزایا:

• پتانسیل رشد عضلات: اگرچه به طور مداوم ثابت نشده است، برخی از افراد ممکن است شاهد اثر آنابولیک متوسطی باشند، به ویژه در زنان.

• به راحتی به عنوان مکمل در دسترس است (در برخی از مکان‌ها): زمانی به طور گسترده بدون نسخه در دسترس بود، اما به دلیل طبقه‌بندی آن به عنوان یک ماده کنترل‌شده، این وضعیت تغییر کرده است.

معایب:

• خطرات جدی برای سلامتی: عوارض جانبی نگرانی اصلی است، از جمله آسیب احتمالی کبد و مشکلات قلبی عروقی.

• بی‌اثری در مردان: بسیاری از مطالعات نشان داده‌اند که مکمل‌های آندروستندیون به طور قابل توجهی تستوسترون را افزایش نمی‌دهند یا عملکرد ورزشی را در مردان بهبود نمی‌بخشند.

• اثرات استروژنی: تبدیل به استروژن می‌تواند عوارض جانبی نامطلوبی را در مردان و زنان ایجاد کند.

• قانونی بودن و دوپینگ: توسط اکثر سازمان‌های ورزشی بزرگ ممنوع است و در بسیاری از کشورها یک ماده کنترل‌شده است.

دوز و فراوانی

هیچ دوز ایمن یا مؤثر جهانی برای آندروستندیون وجود ندارد و استفاده از آن برای افزایش عملکرد از نظر پزشکی توصیه نمی‌شود. در مطالعات، دوزهای 100 میلی‌گرم که سه بار در روز مصرف می‌شود، استفاده شده است، اما این مطالعات نتایج مختلط و پتانسیل بالایی برای عوارض جانبی نشان داده‌اند.

نیمه عمر و زمان تشخیص

نیمه عمر آندروستندیون بسیار کوتاه است و به سرعت از بدن متابولیزه و پاک می‌شود. با این حال، متابولیت‌های آن می‌توانند برای مدت طولانی‌تری تشخیص داده شوند. در حالی که نیمه عمر دقیق برای خود آندروستندیون در بسیاری از منابع رایج به راحتی در دسترس نیست، مهم است که توجه داشته باشید که متابولیت‌های آن را می‌توان در آزمایش‌های مواد مخدر برای مدت چند روز تا یک هفته یا بیشتر تشخیص داد، بسته به آزمایش خاص و دوز مصرفی. به همین دلیل است که در فهرست مواد ممنوعه برای اکثر مسابقات ورزشی قرار دارد.

اثرات استروژنیک، پروژسترونی و پرولاکتین

• استروژنیک: آندروستندیون یک هورمون استروئیدی است. این پیش‌ساز تستوسترون و استروژن است، به این معنی که هم اثرات آندروژنی (هورمون مردانه) و هم استروژنی (هورمون زنانه) دارد. اثر مستقیم آندروژنی آن ضعیف است، اما تبدیل آن به هورمون‌های قوی‌تر دلیل عوارض جانبی آن است.

• پروژسترونی: آندروستندیون به عنوان پروژستین در نظر گرفته نمی‌شود و فعالیت پروژسترونی قابل توجهی ندارد.

• پرولاکتین: هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد آندروستندیون به طور مستقیم بر سطوح پرولاکتین تأثیر می‌گذارد. با این حال، عدم تعادل در هورمون‌های جنسی، که می‌تواند ناشی از مصرف آندروستندیون باشد، می‌تواند به طور غیرمستقیم بر سایر سیستم‌های هورمونی تأثیر بگذارد.

نسبت آنابولیک-آندروژنی

نسبت آنابولیک-آندروژنی روشی برای اندازه‌گیری اثرات آنابولیک (ساخت عضله) یک استروئید در مقایسه با اثرات آندروژنی (زنانگی) آن است. تستوسترون معیار است و معمولاً نسبت 1:1 به آن اختصاص داده می‌شود.

خود آندروستندیون نسبت آنابولیک-آندروژنی بسیار پایینی دارد. اثرات آن از تبدیل آن به هورمون‌های قوی‌تر مانند تستوسترون و دی هیدروتستوسترون (DHT) ناشی می‌شود. از آنجایی که تبدیل آن به تستوسترون بسیار کارآمد نیست و می‌تواند به استروژن نیز تبدیل شود، اثرات آنابولیک آن محدود است و عوارض جانبی آندروژنی و استروژنی قابل توجهی دارد. بنابراین، یک عامل آنابولیک قوی نیست و به دلیل نسبت بالای ریسک به فایده، انتخاب ضعیفی برای افزایش عملکرد در نظر گرفته می‌شود.